diligentia

_{Primal Scream feat. Kate Moss-Some Velvet Morning}

Dzisiaj na uczniaka, co to skończył liceum. Klasyka: biała koszula z krawatem. Chociaż na własnym zakończeniu wyglądałem ZUPEŁNIE inaczej, to nie powstydziłbym się opuścić szkoły w tym stylu . 

Na historii sztuki jest mi całkiem dobrze (mimo, że historykiem sztuki być nie chcę), ~~jednak nadal nie zacząłem się uczyć z renesansu (po raz wtóry przekładam egzamin), ani z łaciny, a o niemieckim nie wspomnę. Do tego dziś mój wykładowca zapytawszy jak idzie mi pisanie pracy usłyszał, że mam pozaznaczane strony w zakładkach. Lolz.

_{Całuski dla Kokijaże♥.}

Lapis lucidus

_{Molly Nilsson- I Hope You Die}

Stopniowo będę uzupełniał tę welurową bluzkę kolejnymi "kryształowymi" krzyżykami w imię mojej wizji, bo jednorazowy zakup kilkudziesięciu kosztowałby mnie majątek, zwłaszcza że wolę przetracić pieniądze na inne bzdury. Cóż, nadal pozostaję w ciemnych klimatach, tym razem tylko z odrobiną *SPARKLE*SPARKLE*, co (uwierzcie mi na słowo) najlepiej prezentuje się w nocy przy światłach z ulicy.  Moje najwierniejsze buty odnalazły świetnego kompana do tworzenia skrzącej się dyskoteki. Huh!

_{Zdjęcia: Kokijaże♥.}

Arbuz

    _{XXYYXX: POST-BREAKUP}

Kwintesencja arbuzowości. W końcu stałem się słonecznym arbuzem z krwi i kości, ewentualnie z wody i pestek, jak kto woli. Gdy tylko zobaczyłem tę bluzę na stronie Sugarpills, wiedziałem, że będzie moja. Co śmieszniejsze: nie wiem czy wiecie, ale paradoksalnie nie lubię arbuzów. Nie znoszę, nie cierpię, pogardzam i brzydzę się. Ugh! Mięsisto-wodne lepkie coś o mdłym smaku, w dodatku z pestkami. Zupełnie jak mój mózg. Mózgów też nie lubię, ale z racji tego, że lubuję się w sprzecznościach, wybrałem Arbuza jako tytuł bloga. Chociaż pałamy do siebie szczerą nienawiścią, całkiem dobrze mi się z nim żyje- bo w sumie dość ładne ma kolory, a obrzucanie się mokrym arbuzem to niezła zabawa. 

_{Całuski dla Kokijaże♥.}

"that's hot"

Zaczęło się od Ghibertiego i tego całego konkursu na drzwi do baptysterium we Florencji. Później poszło z górki: zajawka na antyk>Botticelli>Wenus>kobiety nagie i półnagie>bycie "hot". Poprzez bardzo luźne skojarzenia doszedłem do tematu Paris Hilton (damn, znowu) i nie mogłem wręcz powstrzymać się od przerobienia paru arcydzieł w imię ikony (serio) pierwszej dekady XXI w.

Tak, przy takim skupieniu na pewno zdam egzamin z renesansu.

Zabierzcie mi internet, proszę.

The Birth of Venus, Sandro Botticelli, 1485

The Birth of Venus, Alexandre Cabanel, 1863

Sleeping Venus, Giorgione, 1510

Doktorspiele

Cholernie głupim pomysłem było szycie białego plecako-worka i robienie białego prania, podczas gdy w kuchni kipiał gar z czarną farbą do tkanin. Myślę, że w niedługim czasie namnożę więcej toreb, bo chyba wyczuwam wewnętrzną zajawkę na takie rzeczy, zwłaszcza, że opanowałem już ich tworzenie :) 

Generalnie biały to bardzo niepraktyczny kolor, aczkolwiek zjawiskowy i powiedzmy "nonszalancki" w naszej strefie klimatycznej, zwłaszcza jeżeli chodzi o cały set. Lubię ubierać się jednokolorowo, niby to banał- postawiać na jeden ton, ale rzadko spotykam ludzi ubranych tylko w dany odcień (oprócz czarnego hehe). Gdybym posiadał więcej jasnych akcesoriów, to zrezygnowałbym nawet z tych czarnych detali, które swoją drogą wyglądają bardzo dobrze. Pamiętam jeszcze czasy, gdy nie pomyślałbym o innym kolorze butów niż czarny, który pasuje do wszystkiego, a zakup obuwia był dla mnie świętem. Teraz jednak pożądam białych creeperów (niekoniecznie identycznych,) ochy i achy. 

_{Całuski dla Kokijaże♥.}

Gita- Mardi Gras Kendrick Lamar feat Dr. Dre - The Recipe Chew Lips- In my heart

☻Stripe up! ☻

Duke Dumont- The Giver Jessie Ware- Imagine it was us

Czarno-biała, mocno kontrastująca geometria to jeden z najciekawszych trendów tej wiosny. Pozorny minimalizm w postaci dwóch barw dynamizuje silne wymieszanie wzorów.  Harmonijny chaos czy chaotyczna harmonia? O dziwo, taki oksymoron w modzie istnieje i funkcjonuje całkiem dobrze. Co do stylówki: nie pytajcie mnie skąd mam ubrania, bo albo nie pamiętam, albo znalazłem;) 

 Całkiem dobrze funkcjonuję również sobie ja sam. Ograniczam moje  lenistwo i bezproduktywne nicnieróbstwo.  Nie wiem czy to się dzieje za sprawą coraz liczniejszych promieni słońca, czy za pomocą własnej, "silnej"(hehehe)  woli.  Płonę jak pochodnia na myśl o wszystkich projektach, które mam zamiar zrealizować. Obym tylko nie zgasł!

  _{Zdjęcia czyniła Kokijaże♥.}

DARKEN YOUR SOUL

Słucham zamiennie James'a Blake'a i The Knife, którzy poprzez swoje nowe albumy wprowadzają mnie w trudny do opisania nastrój. Mam ochotę pisać sonety i kręcić filmy. Wychodzę (już ciepłymi!) wieczorami na łowy, poszukuję inspiracji i odprawiam czary z Kokijaże. Ponure zakamarki Wrocławia zadziwiają i bombardują mózg najróżniejszymi refleksjami. Ostatnio w całej mojej dzielnicy zgasło światło. Była to chyba jedna z najpiękniejszych chwil, w jakich dane mi było uczestniczyć. Wielkie, ciemne blokowisko, nienaturalna cisza i  ponure przebłyski światła osamotnionego autobusu przebijające się przez gęstą ciemność. Ja, co więcej, wybrawszy naturalnie najciemniejszy z kolorów, wtopiłem się w nią i poczułem bezgraniczność przestrzeni, zupełnie jak zjawa. Optime!

_{Selector we wrześniu, mój Boże ♥}